Isabel Azkarate, fotokazetaria: “Oraindik larritu egiten naiz ETAren eta GALen hildakoen argazkiak ikusten ditudanean”
Kantauri itsasoak Isabel Azkarateren Donostiako pisuko balkoiaren azpian egiten du topa, Urumea ibaiaren bokalearen ondoan. Euskal Herriko lehen fotokazetaritzat hartua, 1978an hasi zen Azkarate, Bartzelonako kontzertuetako kamerinoetan, Rocio Jurado, Los Pecos… Kutxa Fundazioaren (Kutxa Fundazioa) Fototekari dohaintzan emango dizkion karpetez betetako etxeko sarrerak (175.000 inguru dira) abenduaren 1ean Tabakaleran inauguratuko den atzera begirako erakusketa bat amaitzen du, hiru urteko lanaren ondoren. Paperezko 302 argazki eta 155ekin ikusteko aukera izango da, bere obraren bi bideotan proiektatuta, batez ere Euskal Herrian eta Nafarroan ezaguna, baina merezi duen nazio aitortzarik gabe. Kutxa Fundazioak dituen 32 artxiboetako bat da berea.
73 urteko donostiarrak argazkiak atera dizkie New Yorkeko kaleei, Euskal Herriko berunezko urteei, Sendero Luminosoren hilketei Perun, Berlingo Harresiaren erorketari… erretratatuekiko enpatia erakusten duen estiloarekin. Donostiako zinemaldiko argazkilari ofiziala ere izan zen, eta bertan egin zuen Bette Davisi azken argazki-saioa, bizirik zegoela, 1989an Donostia Saria jasotzera joan zenean.